کتابخانه من

چهار طبقه با یک چیزی شبیه غار که درب داره.

طبقه اولش مهمان مفاتیح و معراج السعاده ادب فنای مقربانه..

طبقه دوم انگار وقف حسین علیه السلام و صحرای کربلاست..

در طبقه سوم جلسه مباحثه شهید مطهری و ع.ص و  استاد طاهرازده است.

طبقه چهارم میزبان هر آن چیزی است که در طبقه های دیگه جایی نداشته، رمان، کتب روانشناسی و جامعه شناسی .

درب غار رو که باز کنی درست مثل خود غار درونش واضح نیست..

درهمی و تاریکی اوضاع درهمی رو درست کرده .

این کتابخانه من است.

و این منم که همیشه به خودم میگم پس کس این کتابها رو میخونی !؟

میخونم.

ولی انگار من دیر کردم، بعضی چیزها زودتر مهمان کتابخانه ام شدن.

مهمان حبیب خداست.

خصوصا اگر جانماز و آینه و قاب عکس حرم مولا علی باشد.

ولی گردو غبار نه.

باید کاری کرد.